Τη δεκαετία αυτή το σχολείο μεταστεγάστηκε στο κτήριο της παλαιάς Γερμανικής Σχολής, στη συμβολή των οδών Αραχώβης και Ασκληπιού, απέναντι από τον ναό του Αγίου Νικολάου.
Οι αίθουσες ήταν κανονικές, εκτός από αυτές του νεοκλασικού κτηρίου, δίπλα στο κύριο κτήριο, που είχε ενοικιαστεί και ήταν απαράδεκτες. Υπήρχε στο ισόγειο του κυρίως κτηρίου εργαστήριο για τα μαθήματα της Φυσικής και της Χημείας, κάπως εξοπλισμένο, όπως υπήρχε και προαύλιο με δάπεδο από μπετόν για τον προαυλισμό των μαθητών και για το μάθημα της Γυμναστικής. Οι τουαλέτες βρίσκονταν στο κυρίως κτήριο και τα αποδυτήρια στο υπόγειο του νεοκλασικού.
Οι καθηγητές δεν είναι πια μόνο άνω των 40 και άνδρες, αλλά και λίγο κάτω των 40 ετών και προστίθενται και γυναίκες καθηγήτριες. Σε μαθήματα, όπως η Ιστορία, η Βιολογία, τα Θρησκευτικά γίνονταν συζητήσεις μεταξύ μαθητών και καθηγητών που έβαζαν τις βάσεις για περαιτέρω αναζητήσεις. Από το 1976 ξεκίνησε ο θεσμός των μαθητικών κοινοτήτων. Το 1978 ήταν η χρονιά που εισήχθησαν και κορίτσια στο Βαρβάκειο.